Perşembe, Haziran 11

.le figaro or DDA


.'arkadaşlar bu tarafa' diyerek orta tarafa çağırdı bizi uzun saçlı adam..zaten kalabalık olmayan tribünde göze çarpmak pek sevindirmemişti beni,ama iyi bişeydi gittik yanlarına..başlamak üzereydi kinci yarı..iki bir önde olmamıza rağmen hala tehlike vardı,daha çok bağırmalıydık,buranın raconu böyleydi,bağırmayana su bile yok politikası izleniyodu..tüm marşlara eksiksiz ve tüm sesimle eşlik ederken,birden duraksadım..on'u izliyordum,on numarayı,delgado'yu..on numara sırtına yakışsada,ruhuna yakışmamışdı..geldiğinden beri bunu düşünürdüm hep..ama o gün farklı bi gözle bakıyordum..top umrumda değildi,sustum ve onu izliyordum sürekli,bakışlarımla ona gol attırmalıydım..her nereye ayak basarsa gözüm ordaydı,onun üzerindeydi..zaten pek koşmadığı için zorda olmuyodu..susmuştum,bişeyler olcağını hissederek..ayağındaydı top,ilerliyordu..gözlerimi olabildiğince kıstığım anda topa vurdu,kalecinin üzerine gidiyordu top,biraz daha kıstığımda gözlerimi dümdüz zeminde sekti top,kalecinin üstünden geçip gol oldu..

.çıldırmıştı tüm tribün,önemsiz bi lig maçıydı ama aşırı bi sevinç vardı..ben sevinmiyodum,bu golü benim attırdığımı düşündüm..gayet cool takılıyordum tribünde..ilk yarıdada yaptırmıştım bunu,gözümü serdar'ın üzerinden ayırmamıştım,oda gol atmıştı..ne oluyodu bana,bi yeteneğimimi keşfetmiştim..yoo olamazdı,tesadüfdü..

.herkes mutluydu,uzun bi aradan sonra bu kadar rahat bi galibiyet almıştık..herkesin adresi belliydi,kazan birahanesinde demlenilicekti..gökyüzüne baktım,turnikeden çıkar çıkmaz,büyük bi yağmur damlası kolonisi gözümün içine girmişti..bu yağmurda oraya yürünmezdi..içkide içilmezdi,bi kahve iyi giderdi bu yorgunluğun üstüne..gökhan'a ist'de yemek ve üstüne mocha ısmarlamayı teklif ettiğimde kabul ediceğinden emindim..ama son yıllarda gördüğüm en sağnak yağıştı bu,yürüyemezdik dolmabahçeden taksime kadar..taksiye binmek iyi bi fikirdi..

.durduğumuz ve gitceğimiz yerin yakınlığından dolayı reddedildiğimiz 4. taksiydi bu..hemen bizden sonra bi adamı aldı aracına..giderek daha çok ıslanmaya ve daha çok sinirlenmeye başlamıştım..gökhan'ın finikülere binelim adlı ısrarlı önerilerine daha koyu bi ısrarla karşı çıkıyodum..oraya kadarda yürüyemezdim,ve inat etmiştim..maçkaya çıkan yokuşun oraya geçtik,hiç değilse ordan gittiğimzde yol biraz daha uzardı,daha çok yazardı taksimetre,bu taksiciyi mutlu edebilirdi..yağan yağmurdan sigarada yakamamaya başlamış giderek dahada sinirli bi hal almıştım,bu taksininde durmaması üzerine..yokuşda bizi almadan yukarı doğru çıkışına dikkatli ve gözlerim kısık bi şekilde bakıp,'umarım çıkamazsın o yokuşu' dedim..iki saniye geçmedi..patt sesiyle taksi yokuşdan aşağı kaymaya başladı..durduramıyordu kendini ve bi arabaya çarparak durdu..ortalık karıştı o an..kötü bi tebessümle ellerimi montumun cebine yerleştirip,'hadi finikülere gidelim o zaman' dedim..

..kötü adamdım ben,mistik bi güce sahiptim artık..dünyayı şekillendirebiliyodum..korktum kendimden..yemekleri yemiştik,kahveler gelmeden tuvalalete gelmiştim ben..aynada kendime bakıyodum..dünyayı değiştiren adam,slogan bulmalıydım birde kendime,yeni bi süperkahraman kostümü,şekil bi logo..DDA,kısaltmamdamı olmalıydı..saçmalıyorum gene,hayır saçmalıyorum..denemeliydim bikez daha yapmalıydım,tesadüf olduğunu görmeliydim..geri döndüm masaya,bizle ilgilenen garson kızı kestirdim gözüme..çok kibar bi şekilde benim geldiğimi görünce,'kahvelerinizi şimdi getireyim o zaman' dedi..beni beklemişti..gülerek kafa salladım..baristadan fincanları aldığında,gözlerimi kıstım gene,hadi hadi düşür onları dedim içimden seri bi şekilde..düşürmedi,buyrun mösyö diyerek masaya koydu fincanları..tanımıştı beni,çok iyi anlamasamda Le Figaro okuyordum bazı sabahlar orda..giderken yan masanın boşlarını aldığında,yeniden kıstım gözlerimi,düşür düşür dedim gene içimden..düşürmedi..çok rahatlamıştım,süperkahraman kostümümü çıkarmıştım üstümden bi daha giymemek üzere..

.anahtarım elimde apartman kapısını açmaya çalışıyodum o gecenin sonunda..kepenklerini az önce indiren bakkal nurettinde evine doğru gidiyodu,sabah su istediğimde unutup beni mahkum etmişti eve..bu kez istem dışı bi şekilde gözlerimi kısıp baktım,taşa takıldı ayağı tökezledi,düşmemek için çırpındı..gülüyordum ona,içeri girdim apartmandan ve gülmeyi kesip duraksadım..gözlerimi kıstım ve düşüyordu..

.ulan yoksa... !!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder